de frappante gelijkenis met een fles spiritus. Ongetwijfeld had de razendsnelle populariteit alles te maken met de staatsieportretten van de 'ambassadeurs' achter op de kruiken: een stoet markante figuren uit Muiden, een voor een getooid met een zwart piratenooglapje. Mogelijk was ook de smaak debet aan het succes. Deze ligt tussen die van Beerenburg en Jägermeister in. Niet te bitter, lekker zoet. Een gezellige drank: je blijft plakken.
Met Huib in zee. In 1985, het eerste jaar, werden er 18.000 kruiken verkocht, alleen al langs het IJsselmeer. Voor de promotie was de M.S. Bitter in de vaart gebracht, een oud sleepbootje met op het achterdek een ruim twee meter hoge kruik. Vanwege zijn spirituele ervaring en zijn warme contacten op en rond het water werd de havenmeester van de Hardzeildagen Huib Smelt aangetrokken als kwartiermaker. Huib wierp zich met hart en ziel op zijn taak. Regelmatig bracht hij de nacht in de kruik door.
Een liter is meer. Het ging crescendo met de verkoop. In 1986 werden er bijna 50.000 kruiken aan de man gebracht. De Kuyper vond dit voldoende voor de kwalificatie: 'een kansrijk product'. De vraag bleef maar groeien, reden om naast de kruiken ook een literfles op te markt te brengen. Met name in de kroeg schenkt dat makkelijker weg. Al snel werden er meer flessen dan kruiken verkocht. In 1993 werd de magische grens van 100.000 flessen bereikt – tegen 30.000 kruiken.
Van Muiden naar Schiedam. Muier Schipperbitter werd zo interessant, dat, wilde men er alles uit te halen, de zaken grootscheeps zouden moeten worden aangepakt. Dit vergde een investering, waar de Muider aandeelhouders van terugschrokken. In 1989 werd de knoop doorgehakt. Besloten werd dat de Kuyper alle aandelen van de Muier Schipper Bitter Maatschappij zou verwerven. Kort daarna begon het echte werk. Overal waar een evenement op het water plaatsvond, dook de door de Schiedamse stoker aangeschafte M.S. Bitter II met schipper Dolleman op. We schrijven 1994: op billboards door het hele land wordt reclame voor Muier Schipperbitter gemaakt. De kreet 'Wie Durft' wordt vervangen door 'Ruig en Ongewis'. In 1996 is er geen slijter meer in Nederland die geen Muier Schipperbitter in zijn assortiment heeft.
Mag ik een Muier Schuier? De Kuyper ervoer dat het locale 'Muier' voor de zelfbedachte soortnaam 'Schipperbitter' verwarring zaaide. Er ontstonden misverstanden bij de bestellingen. Muier Schipperbitter werd uitgemaakt voor Muier Kruidenbitter, Muier Kruier en zelfs Muier Schuier. Bijkomend probleem was dat de Duitse watersporters, die het al moeilijk genoeg hadden met het woord Schipperbitter, het woord Muier niet uit hun mond konden wringen. En dat terwijl ze zulke liefhebbers waren. Om een lang verhaal kort te maken: de nieuwe eigenaar besloot om 'Muier Schipperbitter' voortaan uitsluitend nog als 'Schipperbitter' op de markt te brengen.
Muidens verzet. Best mogelijk dat dit marketingtechnisch een verstandig besluit was, maar de meeste vroegere aandeelhouders waren er niet gelukkig mee. Wat is immers Kaas zonder Edammer en wat zijn Meisjes zonder Arnhemse, Uien zonder Kamper en Moppen zonder Weesper? En heeft Gina Lollobrigida het soms niet gered met haar lange naam? Alma Boersma, de kasteleinse van Ome Ko, legde zich niet zomaar bij de naamsverandering neer. Nog jarenlang, tot alle oude etiketten op waren, bleef zij Muier Schipperbitter verkopen. Alma werd voor haar trouw beloond. Uit het hele land kwamen er fijnproevers speciaal voor 'de echte Schipperbitter', naar het bekende café aan de haven. Ook Floris V heeft de geschiedenis niet verloochend. Koffie met Schipperbitter en een dot slagroom heet hier: 'Muier Bakkie'. En zolang er promotieschepen onder de naam M.S. Bitter rondvaren, vaart Muiden mee, want M.S. staat niet alleen voor 'Motor Schip' maar ook voor 'Muier Schipper'.
Op naar de 200.000. Vlak voordat het jaar 2000 aanbrak, werd de licentieovereenkomst met de Muidense initiatiefnemers beëindigd met een feestelijk dineetje bij Floris V. Directeur Bob de Kuyper deelde bij die gelegenheid glimmend van genoegen mee dat de verkoop van alleen al de literflessen op rond de 175.000 per jaar stond. Momenteel neemt Schipperbitter de derde plaats in op de lijst van de meest verkochte kruidenbitters in ons land.
Naar Amerika. Promotie heeft bij Muier Schipperbitter altijd een grote rol gespeeld. Zo is na ruim tien jaar trouwe dienst (en meer dan 40.000 kilometers op het water) de 'M.S. Bitter II' vorig jaar vervangen door een nieuw schip, met meer ruimte en meer accommodatie, maar natuurlijk wel weer met een gigantische Schipperbitterkruik op het achterdek. De M.S. Bitter III is zeewaardig. Je zou er de grote oversteek mee kunnen wagen. Wie weet gebeurt dat ook op een goede dag, want er is marktonderzoek in de Verenigde Staten gedaan, waarbij Schipperbitter prima uit de test kwam.
Schippers & Schaatsers. In het vaarwater van Muier Schipperbitter volgde een hekgolf van producten en premiums. Als daar zijn: de bekende kruikenzakken en – tassen, twee soorten 'Wie Durft' truien, T-shirts, bodywarmers, ijsmutsen, zakflacons, een kistje voor twee of vier kruiken (plus een ooglapje), een set bitterglaasjes, piepkleine reddingsboeien, sleutelhangers in de vorm van een boei, kompasjes, ijsmutsen, kibboetspetjes, een klok voor in de kajuit en de bekende poster Schippers & Schaatsers met de twee honden, die zich moed indrinken voor de Elfstedentocht.
Oeroude ballade. Een succesnummer binnen het Schipperbitter promotiepakket was het CD'tje met het Schipperbitterlied. De tekst van deze oeroude ballade uit 1997 over de ouwe nipper met zijn klipper, die met man en kruik verging, kwam, evenals dit stukje Muider geschiedschrijving, uit de pen van een Ouwe Muier, die aan de wieg van het roemruchte drankje stond. Het intrieste lied werd in een nieuw arrangement opgenomen binnen het repertoire van ons eigen Muider vrouwenkoor de Meiden van de Kade. Het blijkt een tophit te zijn, niet in de geringste mate dankzij de inspiratiebron: Muier Schipperbitter, pardon Schipperbitter.
