Vanaf 1810 wordt in het hoekpand tegenover de brug al bier geschonken. Net als het bekende Jan Tabak in Bussum was D’Gooyse Boer, zoals het café toen nog heette, eigendom van een Amsterdamse tabakshandelaar. De waard was ook sluismeester, tolheffer, boer en pakketbezorger, met paard en wagen. In 1959 kwam Ko van der Weijden achter de tap te staan. Zijn vrijgevigheid zong al gauw rond en de kroeg werd beter en beter bezocht.Rondje van de zaak Huidige waard Ruurd Kleuver: “Ko deelde ijsjes uit aan de kinderen en als klanten geen geld meer hadden, schonk hij gerust een rondje van de zaak. Maar als iemand te veel zoop, zette Ko hem eruit, terwijl hij hem een doos eieren in de hand drukte. Dan kregen vrouw en kinderen ten minste nog wat te eten.” Ko lustte ze zelf ook, hij dronk graag met zijn gasten mee. Al met al runde hij de kroeg maar tien jaar. Na zijn overlijden in 1969 kreeg het café aan de Herengracht een nieuwe eigenaar. En als eerbetoon aan die gedenkwaardige waard een nieuwe naam: Ome Ko. Polonaise en droge humor Al is Ko er al ruim veertig jaar niet meer, zijn naam leeft voort. Onder de watersporters is het café, direct aan de Groote Zeesluis in Muiden, een begrip. Stuurlui aan wal komen er net zo graag, al is het maar om te kunnen neerkijken op stuntelende schippers, diep in de sluis op weg naar het IJsselmeer of de Vecht. “’s-Zomers is het puur cabaret op het terras”, verteld Ruurd. De onophoudelijke stoet bootjes en sloepen in combinatie met de droge Amsterdamse humor van Ruurds ‘bemanning’ (van 16 tot 63) maken Ome Ko zo geliefd. Hier wordt elke gelegenheid voor een feestje aangegrepen. Voor wie geen polonaise hoeft, meldt Ruurd: “van maandag tot en met woensdag is het meestal wat rustiger. De rest van de week is het vooral vreselijk gezellig.” |